به گزارش خبرنگار پایگاه خبری آهن‌نیوز، براساس داده‌های منتشر شده در بیشتر سال ۲۰۲۳، فولادسازان چینی تولید فولاد خود را افزایش دادند. به دلیل تقاضای داخلی ضعیف، این امر فولادسازان چینی را مجبور کرد تا صادرات خود را ۳۰ درصد افزایش و به بالاترین سطح داخلی برسند. این وضعیت بار دیگر مشکل مازاد ظرفیت فولادسازی در چین را آشکار کرده است.
اگرچه بسیاری از مقامات چینی انتظار دارند دستوری برای محدود کردن سطح فولادسازی در سطح سال ۲۰۲۲ ارائه کنند، اما ظاهراً این اتفاق نخواهد افتاد زیرا مقامات چینی هدف دستیابی به رشد تولید ناخالص داخلی ۵ درصدی را در اولویت قرار داده‌اند.
انتظارات نادرست
در نیمه نخست سال ۲۰۲۳، فولادسازان چینی عمدتاً تولید فولاد را به دلیل انتظار از بهبود اقتصادی پس از لغو سیاست «کووید صفر»، از دسامبر ۲۰۲۲ افزایش دادند. فولادسازان چینی در ژانویه تا سپتامبر ۷۹۵ میلیون تن فولاد تولید کردند که ۱.۷ درصد افزایش داشته است. برآوردها بر این بود که در درجه نخست در بخش ساخت و ساز فعالیت بیشتری وجود داشته باشد که محقق نشد.
این امر توضیح می‌دهد که چرا با وجود رشد تولید، انگیزه فولادسازان چینی در سال ۲۰۲۳ بسیار پرنوسان بود. شاخص انتظارات تجاری (PMI) در بخش فولاد چین در ابتدای سال و در طول تابستان بالاتر یا نزدیک به سطح ۵۰ واحدی بود که نشان دهنده جو نسبتا مثبت در صنعت است. اما، سقوط شاخص PMI در بازه آوریل تا می به دلیل تقاضای ضعیف و کاهش قیمت محصولات فولادی، در فصل اوج مصرف مشاهده شد.
در انتظار تولید
باوجود رشد کلی تولید در ۹ ماه گذشته، در ماه‌های اخیر روند کاهشی داشته است. در آگوست تا سپتامبر، کاهش ماهانه فولادسازی حدود ۵ درصد بوده و به ترتیب به ۸۶.۴ میلیون و ۸۲.۱ میلیون تن در مقایسه با ۹۱ میلیون تن در ژوئن و جولای رسیده است.
در چند سال گذشته، مقامات چینی سیاست تثبیت تولید فولاد را در سطح سال قبل دنبال کرده‌اند. این امر به عنوان اقدامی در راستا کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای معرفی شد. پیش از این، انتظار می‌رفت که امسال نیز چنین محدودیت‌هایی اعمال شود، زیرا اهداف مقامات چینی در ابتدای سال جاری اعلام شده بود. با این حال، به جز دستورالعمل‌های رسمی در چند استان مانند تانگشان و یوننان، تاکنون هیچ اطلاعیه رسمی مبنی بر کاهش تولید فولاد منتشر نشده است. از همین روی، این احتمال وجود دارد که هیچ اقدام رسمی در سطح صنعت تا پایان سال ۲۰۲۳ وجود نداشته باشد.
فقدان یک دستور متمرکز برای محدود کردن فولادسازی احتمالاً به این دلیل باشد که اکنون اولویت مقامات چینی دستیابی به هدف رشد تولید ناخالص داخلی ۵ درصدی است. این امر مستلزم حفظ عملکرد تولید در سطح بالا است. به عبارت دیگر، دستیابی به اهداف اقتصادی مجبور به کنار گذاشتن محدودیت‌های اداری می‌شود.
با این وجود، تقاضای ضعیف داخلی که افزایش قابل توجه آن حتی با انگیزه‌های اقتصادی دشوار است، قیمت‌های داخلی پایین برای محصولات فولادی، قیمت‌های بالای مواد خام منجر به کاهش حاشیه سود می‌شود و فولادسازان چینی را مجبور می‌کند که داوطلبانه تولید را کاهش دهند. به عنوان مثال، فولادسازان در تعدادی از استان‌های چین در ماه‌های سپتامبر تا اکتبر تولید محصولات فولادی در بخش ساخت و ساز را کاهش دادند تا از ضرر و زیان را به دلیل قیمت‌های پایین و وضعیت ضعیف عمومی در بازار ساخت و ساز جلوگیری کنند.
افزایش صادرات
در سال جاری فولادسازان چینی تمام رکوردهای داخلی صادرات فولاد را شکستند. در بازه زمانی ژانویه تا سپتامبر ۲۰۲۳، شرکت‌های فولادی چین محموله‌های صادراتی را با ۳۱.۸ درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۲۲ تا ۶۶.۸ میلیون تن رساندند.
پویایی صادرات فولاد رشد بسیار بالایی را در ماه‌های فوریه تا می نشان داد، بطوریکه رشد ۴۰ تا ۵۵ درصد نسبت به سال قبل ثبت شده است. اما از ژوئن این رقم به دلیل کاهش تقاضا از سوی مشتریان خارجی کاهش یافته است. در سپتامبر ۲۰۲۳، صادرات در مجموع ۸.۰۶ میلیون تن فولاد بود که ۲.۶ درصد نسبت به آگوست کاهش داشت.
رشد قابل توجه صادرات فولاد چین به دلیل تقاضای داخلی ناکافی و پایین بودن قیمت داخلی محصولات فولادی و همچنین کاهش ارزش یوان در برابر دلار بود که محصولات فولادی چین را رقابتی‌تر کرد. علاوه بر این، تقاضای شدید برخی از کشورهای واردکننده در خاورمیانه، آسیای جنوب شرقی و شمال آفریقا و همچنین تلاش‌های چین برای ارتقای پروژه‌های تحت برنامه کمربند و جاده به صادرات کمک کرد.
تا پایان سال جاری، به دلیل کاهش پیش‌بینی شده تولید فولاد و کاهش تقاضا از سوی خریداران خارجی، ممکن است پویایی صادرات اندکی کاهش یابد. استیل مینت تخمین می‌زند که بسته به وجود یا عدم وجود اقداماتی برای کاهش فولادسازی، صادرات تا سال ۲۰۲۳ می‌تواند به ترتیب حدود ۷۹.۵ میلیون تن یا ۸۹ میلیون تن برسد.
با این وجود، دوره‌هایی از رشد شدید صادرات فولاد از چین در آینده وجود خواهد داشت، زیرا مشکل مازاد ظرفیت به جایی نرسیده است، تقاضای داخلی در چین احتمالا برای مدتی ضعیف باشد و کنترل بر سطح تولید به موقع نباشد.
پیش‌بینی بازار فولاد
استیل مینت تخمین می‌زند که در صورت عدم اجرای اقدامات برای کاهش ذوب، تولید فولاد چین می‌تواند سال را ۴۷ میلیون تن (به ۱.۰۶۵ میلیارد تن) بالاتر از رقم سال گذشته (۱.۰۱۸ میلیارد تن در سال ۲۰۲۲) به پایان برساند. اگر مقامات چینی سیاست کنترلی را ارائه دهند، SteelMint تخمین می‌زند که چین می‌تواند سال ۲۰۲۳ را با تولید تخمینی ۱.۰۱۱ میلیارد تن فولاد به پایان برساند که تنها ۷ میلیون تن کمتر از سال گذشته است. تولید فولاد در سه ماهه چهارم (بیش از ۳۰۰ میلیون تن) می‌تواند کمترین میزان در سال جاری باشد.
چشم انداز سال ۲۰۲۴ نامشخص است، اما محتمل‌ترین سناریو در انجمن جهانی فولاد، ادامه رشد تقاضا در سطح سال ۲۰۲۳ به ۹۳۹.۳ میلیون تن پس از کاهش ۲ درصدی در سال ۲۰۲۲ است. این امر با سرمایه گذاری زیرساختی و تثبیت احتمالی در بازار املاک و مستغلات حمایت می‌شود.
انتظار می‌رود بازار املاک و مستغلات در نیمه دوم سال ۲۰۲۳ به ثبات برسد زیرا دولت چین از ماه جولای اقداماتی را برای ایجاد ثبات در اقتصاد انجام داده است. رشد سرمایه گذاری در زیرساخت در سال ۲۰۲۳ به دلیل اقدامات مقامات همچنان موثر بود. انتظار می‌رود سرمایه گذاری در زیرساخت در هر دو سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ نسبتاً مثبت باقی بماند. با فرض اینکه مقامات چینی اقدامات بیشتری برای حمایت از اقتصاد انجام دهند، تقاضای فولاد در سال ۲۰۲۴ می‌تواند در سطح سال ۲۰۲۳ باقی بماند. انجمن جهانی فولاد در گزارش اکتبر خود اعلام کرد، اگر اثر محرک ضعیف‌تر از حد انتظار باشد، خطر نزولی در هر دو سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ وجود دارد.
اقدامات تحریک‌آمیز مقامات چینی عامل حمایتی برای تولید و مصرف فولاد در چین در سال آینده خواهد بود. بنابراین، در اواسط اکتبر، بانک مرکزی چین بزرگترین حمایت مالی از سال ۲۰۲۰ به بانک‌ها را به مبلغ ۳۹.۶ میلیارد دلار اختصاص داد. علاوه بر این، ادامه صادرات بالا و اولویت مقامات چینی به نفع دستیابی به سطح برنامه ریزی شده رشد اقتصادی احتمالا تأثیر مثبتی بر تولید فولاد در سال ۲۰۲۴ داشته باشد.
انتهای پیام/
نظر شما